Misschien heb je het al eens meegemaakt of zit je er midden in: geen emotionele verbondenheid met je partner ervaren. Wil je weten hoe dat voelt? Leg dan alles weg en neem even de tijd om goed te gaan zitten. We gaan starten met een visualisatie die je inzicht geeft in de emotionele verbondenheid met je partner. Het is een eenvoudige en praktische manier die ook nog eens gratis is. Ben je er klaar voor? Sluit nu je ogen en haal een paar keer diep adem met je buik. Ben je zover? Daar gaan we.
Het is donker om je heen en je loopt op de tast. Chaos. Er klinken stemmen en af en toe botst er iemand tegen je aan. Je doet je best en het kost je energie om zo te moeten lopen en overeind te blijven. In de verte zie je een deur. Een prachtige deur. Je voelt een golf van verlangen door je lijf trekken. Je snakt naar warmte, naar veiligheid, naar thuiskomen achter die deur. Achter de deur zit degene van wie je houdt. Je bent moe van het lopen en je rilt van de kou. Je legt je hand op de deurknop. IJskoud. De deur zit op slot en gaat niet open.
Een lichte angst komt naar boven. Maar je verstand blust het vuur. Hij zal bezig zijn, hij zal even geen tijd hebben, hij doet nu zijn eigen ding. Geduldig blijf je voor de deur staan. Je drukt je oor tegen de deur en af en toe kun je hem dan horen stommelen. Het maakt je blij en dan kun je het weer even volhouden. Soms fantaseer je dat de deur open gaat en hij zijn armen om je heen slaat. Dat hij luistert en de zwaarte voelt van wat je allemaal bij je draagt. Op zulke momenten vergeet je de kilte en de chaos en drukte van het dagelijks leven.
Plotseling besef je dat de deur niet vanzelf open gaat en je begint te kloppen op de deur. Een beschaafde klop van iemand die verwacht dat de persoon achter de deur al onderweg is om open te doen. Je wacht en je wacht nog een beetje meer. Je klopt nu wat harder op de deur, want misschien heeft hij je niet gehoord. Angst vult je buik. Wat als hij niet open doet? Je balt je vuisten en bonkt op de deur. Hijgend en huilend zak je met je rug tegen de deur. De kou trekt in je botten. Ben je zijn liefde wel waard? Ben je het wel waard dat hij de deur voor je open doet?
Je trapt tegen de deur, je schreeuwt en gilt, maar de deur blijft gesloten. Die koude mooie deur is alles wat je hebt. Je blijft dralen en protesteren voor die deur. Net zolang tot de kilte iedere hoop op warmte heeft bekoelt. Je stopt met kloppen op de deur. Het wordt heel stil en je voelt ook niets meer. Je dwaalt in het dagelijkse duister. Mensen botsen tegen je aan en willen wat van je. Er is niets meer om te geven en je hebt ook niets meer nodig. Het verlangen is weg. Geen emotionele verbondenheid met je partner.
Het is donker om hem heen. Hij loopt met vaste tred en heeft alles onder controle. Het maakt niet uit waar hij heen gaat, want hij is nooit aangekomen. Hij loopt om te lopen en af en toe botst hij tegen iemand aan en verheft hij zijn stem als iemand te dichtbij komt. Hij is tussen velen, maar nooit samen. Hij geeft niets, en niemand heeft hem iets te geven, want dat heeft hij niet nodig. Het idee dat iemand iets voor hem kan doen of iets zou willen doen, is hem vreemd. En toch zit er heel diep van binnen iets wat hem vooruit drijft.
De laatste tijd is er tussen alle geluiden om hem heen een geluid dat alles overtreft. Het klinkt als een zwaar gebonk. Het lijkt op hem gericht; het wil iets van hem en dat maakt hem bang. Hij raapt al zijn moed bij elkaar en loopt in de richting waar het vandaan komt. Hij ziet in de verte een deur. De lelijkste deur die hij ooit in zijn leven heeft gezien. De deur lijkt bijna uit zijn sponningen te barsten. Hij grijpt een balk en begint de deur te barricaderen, huiverend bij de gedachte wat daar achter die deur kan zitten. Deuren moeten gesloten blijven heeft hij geleerd. Geen emotionele verbondenheid met je partner.
Als je iets herkent, heb je de eerste stap gezet naar erkennen. Erkennen is de eerste stap naar ver-kennen. Ver-kennen vraagt om dicht-bij komen om het beter te kunnen zien. Zien wat er gebeurt is de eerste stap naar doorvoelen en doorvoelen is de eerste stap naar anders doen en anders willen. Geen emotionele verbondenheid met je partner overstijgen. Er zijn geen schuldigen, alleen oude patronen die ontrafeld moeten worden en deuren die geopend kunnen worden. Ga samen met mij op zoek naar nieuwe manieren om met oude pijn om te gaan en je opnieuw te verbinden met je partner en jezelf.